خيلي بعيد است كه به اين زودي‌ها رابطه ما با بانوان ايتاليايي مثل سابق شود. با اينكه بچه‌هاي تيم ملي واليبال ايران قبل از ورود به سالن چندين بار سرفه كردند و گلويشان را صاف كردند تا بانوان تماشاگر حجاب كنند؛ آنها باز هم با همان وضعيت در سالن نشستند و انگار نه انگار كه نامحرم مي‌خواهد وارد شود. حتي بعضي‌هايشان بدون آنكه حجاب كرده باشند الكي با صداي بلند گفتند "بفرمایيد" و زماني كه بازيكنان وارد شدند غش غش به آنها خنديدند.

آيا واقعا يك بازي واليبال ارزش سست شدن بنيان خانواده يك عده جوان را دارد؟ هربار كه تلويزيون ايران صحنه‌اي را سانسور مي‌كرد دل خانواده‌ها و به خصوص همسران بچه‌هايي كه داخل زمين بودند هزار راه مي‌رفت. حمزه زريني در يكي از تايم اوت‌ها تلفن همراهش را چك كرد و با پيامكي از ايران مواجه شد:« آهاي حمزه، يا بگو اون عجوزه‌اي كه تاپ نارنجي پوشيده گورشو از نزديكي منطقه سرويس گم كنه، يا اگه يه بار ديگه بري سرويس بزني همه چي بين ما تموم مي‌شه.» بنده خدا سعيد معروف هم در بدو ورود به سالن بلافاصله به رختكن برگشت و به ولاسكو گفت:« آقا اشتباه اومديم. اينجا سالن عروسيه. زنونشم از اين طرفه.»

درست است كه موزاييك‌هاي زمين را نگاه مي‌كنم اما روي سخنم با شماست بانوي ايتاليايي. ما از آنهايي نيستيم كه شما خيال مي‌كني، ما از آنهايي هستيم كه در مهماني‌هاي "زنانه – مردانه" يك ساعت در پله‌ها فرياد مي‌زنيم "تيمور ... تيمور" تا بلكه زنمان بفهمد با او كار داريم، اما سرمان اگر برود اسمش را صدا نمي‌كنيم.

كاملا مشخص بود كه اكثرتان از كرم عصاره حلزون استفاده مي‌كنيد اما اين دليل نمي‌شود كه اعتماد به نفستان آن قدر زياد باشد كه با 30 سانتي‌متر پارچه راه بيفتيد بياييد براي تماشاي واليبال. بانوي ايتاليايي، درست است كه خودت غربي هستي اما ببين تهاجم فرهنگي غرب تا كجا پيش رفته كه حتي تو را هم درگير كرده. لابد ماهواره هم داري، لابد پارازيت هم نداري، لابد روي يك ديش با يك قيچي و سه تا ال.ان.بي سه جهت را همزمان مي‌گيري. بيچاره واقعا حواست نيست كه دارند از تو استفاده ابزاري مي‌كنند؟ خداوكيلي در عمق وجودت احساس ابزار بودن نمي‌كني؟ چيزي شبيه حس يك انبردست يا يك آچار شلاقي؟

آيا در كتاب‌هاي چهارم دبستان نخواندي كه هر انساني يك نداي دروني به‌نام "شرم و حيا" دارد؟ صداي نداي دروني‌ات را نمي‌شنوي؟ دو دقيقه اگر آن فكت را ببندي حتما مي‌شنوي. 

مقصر اصلي نيروي انتظامي‌ايتالياست. چنانچه از اول سفت مي‌گرفتند الان وضعيت حجاب در ايتاليا اين طور نبود. اگر مشكل ون داريد بگوييد برايتان بفرستيم. در يك سالن واليبال فوقش 10 هزار بانوي ايتاليايي جا مي‌گيرد. اگر ظرفيت هر ون را 10 نفر حساب كنيم، هزارتا ون و دو هزارتا مامور كفايت مي‌كند. 

از يك طرف در بازي‌هاي داخلي بانوان را به ورزشگاه راه نمي‌دهيم و از طرف ديگر در بازي‌هاي برون مرزي چنين بساطي برايمان راه مي‌اندازند. خب اين بچه‌ها حق دارند اگر دچار دوگانگي شوند. حداقل تا زماني كه فرهنگ سازي لازم در ساير كشورها انجام نشده بانوان داخلي را هم به سالن‌ها راه بدهيد تا ملي پوشان اگر در كشور غريب بانو ديدند با انگشت نشان ندهند و آبروريزي راه نيندازند.