رخداد های مهم امروز دوشنبه 6 آبانماه 1392 هجری شمسی برابر با 22 ذی الحجه 1434 هجری قمری عبارتند از:

1ـ شهادت میثم تمار علیه السلام

در این روز در سال 60 هجری قمری میثم تمار به دلیل وفاداری به امام حسین سلام الله علیه به دست ابن زیاد به دار آویخته و به شهادت رسید[اعلام الوری ج 1 ص 343] البته برخی از نقل ها تاریخ شهادت میثم را 19 ذی الحجه و روز عاشورا هم نقل کرده اند.[مستدرک سفینةالبحار ج 5 ص 214]   

ابوسالم میثم بن یحیی التمار عجمی، چون خرما فروش بود ملقب به «تمار» شد.

از یاران و صحابی با وفا و دوستان و شیعیان خاص حضرت امیرالمومنین سلام الله علیه بود، صاحب علم منایا و بلایا بود، و دارای علم تفسیر و ایمانی کامل بود. او زاهد و عابدی بود که شب ها به قیام و روزها را به روزه می گذراند. دارای بیانی فصیح بود و نزد رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم مقامی جلیل داشت.

منزلت میثم در نزد امیرالمومنین سلام الله علیه مانند منزلت سلمان در نزد رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم بود.

هنگامی که قصد حج داشت امم سلمه به او گفت: خیلی از اوقات در دل شب رسول خدا [صل الله علیه و آله و سلم] به علی بن ابی طالب [سلام الله علیهما] سفارش شما را می فرمود.

2 ـ خروج ابراهیم بن مالک اشتر برای جنگ با ابن زیاد

هنگام که کوفه را جناب مختار رحمت الله علیه از قاتلین سیدالشهدا سلام الله علیه پاک کرد، در این روز ابراهیم بن مالک اشتر با 12000 یا به روایت دیگر با کمتر از 20000 نفر برای جنگ با ابن زیاد از کوفه خارج شد و مختار به مشایعت او رفت.

لشک ابراهیم تا کنار نهر خازر در پنچ فرسخی موصل رفت، و آن مکان را لشکرگاه کرد.

عبیدالله به موصل آمد و آنجا را سی هزار ـ یا هشتاد هزارـ سواره تصرف کرد و آماده جنگ با لشکر ابراهیم شدند.

شبی که فردایش جنگ شروع می شد، خواب به چشمان ابراهیم بن مالک نیامد و این کلمات را بارها برای لشکرش تکرار کرد:« ایها الناس، شمایید انصار دین و شیعه امیرالمومنین علیه السلام، و این است عبیدالله بن مرجانة قاتل حسین بن علی علیه السلام، این است که پسر فاطمه زهرا سلام الله علیها را از جرعه ای آب منع کرد در حالی که عیالات و اطفال او فریاد « العطش» می زدند.

او بود که مانع شد که پسر پیامبر صل الله علیه و آله و سلم به جایی برود، و اطراف او را گرفتند تا با لب تشنه شهیدش کردند و عیالات او را مانند کنیزان بر شتران سوار کرده به شام بردند. به خدا قسم فرعونیان با بنی اسرائیل نکردند آنچه انی ملعون ها با ذریه پیامبر صل الله علیه و آله و سلم کردند.»

 سپس ابراهیم دعا کرد که خداوند نصرت و پیروزی را نصیب ما فرماید، چون ما برای خونخواهی اهل بیت پیامبر صل الله علیه و آله و سلم غصب کرده ایم.

 صبح قسمت های مختلف لشکر و پرچم ها را بازدید نمود و جنگ آغاز شد. سرانجام بعد از چند روز جنگ و فرار لشکر عبیدالله بن زیاد، در روز عاشورای سال 67 هجری قمری عبیدالله به دست ابراهیم بن مالک اشتر نخعی به درکات جهنم شتافت و سر او را برای مختار فرستاد[تاریخ طبری ج4 ص 548]

3ـ منازل امام حسین علیه السلام تا کربلا: 13 « ثعلبیه»

 در این روز امام حسین علیه السلام به همراه اهل بیت و اصحابشان به منزلگاه « ثعلبیه» رسیدند که یکی از دهات مخروبه بود.

بنابرنقلی در این منزل عبدالله بن سلیم و مذری بن مشهل که هر دو از بنی اسد بودند از مکه به طرف امام حسین علیه السلام می آمدند که کسی را ملاقات کردند که خبر از شهادت جناب مسلم بن عقیل و هانی بن عروه داد.

این دو نفر خبر شهادت جناب مسلم و هانی را در ثعلبیه  به امام حسین علیه السلام دادند، امام چند بار فرمودند:« إنّا لله و إنّا إلیه راجعون، صدای گریه و ناله بلند شد[الامام الحسین و اصحابه: ج 1 ص 172] ولی مشهور این است که خبر درمنزل زباله به حضرت علیه السلام رسیده است.